Ubranka.

Dziś o służbowych ubrankach naszych:-) Ich biała część właśnie się uprała...
Mój strój do pracy to: biała koszula (na śniadanie z krótkim rękawem, na obiad z długim), czarna kamizelka, pomarańczowo-złotawy krawat, czarne spodnie lub spódnica (do spódnicy rajstopy), czarny fartuszek z magicznymi kieszonkami, gdzie wrzuca się notatnik, długopis, pomadkę (zdarza się chwila na natłuszczenie ust;-) oraz czarne buty. Muszę powiedzieć, że te, które nabyłam przed wyjazdem sprawdzają się:-) Są wygodne i nie ślizgają się na posadzce:-) Są też dodatkowe wymagania... Włosy, jeśli się da, mają być związane (mam chyba najkrótsze włosy wśród kelnerek i nie wiążę ich oczywiście:-) Paznokcie czyste i ładnie opiłowane, bez malowania (ach, jaka szkoda! specjalnie na wyjazd kupiłam delikatnie lśniący różowawy lakier...) Żadnej biżuterii, z wyjątkiem obrączki ślubnej i małych kolczyków (sztyftów). Makijaż oczywiście tylko naturalny, żadnych krzykliwych kolorów itp. Wszystko czyste i wyprasowane. Ach, zapomniałabym, do kamizelki powinniśmy nosić przypiętą plakietkę z imieniem (funkcjonuję tu jako Kate), ale jeszcze mojej nie dostałam:-p
Strój kelnera, czyli dla Konrada, to także biała koszula, kamizelka, krawat, czarne spodnie, fartuszek, czarne buty i koniecznie czarne skarpetki. Tak że, jak widzicie, bardzo elegancko wyglądamy:-) Zresztą jest jedno moje zdjęcie w mundurku kelnerki na Picasie:-)
A poza pracą?... Jest tu chłodno jak na nasze przyzwyczajenia. Nie ma wprawdzie mrozu, ale od morza wieje chłodem i jest zdecydowanie wilgotniejsze powietrze. Tak więc gdy tubylcy biegają w bluzach, my wyróżniamy się na ich tle grubymi kurtkami, czapkami i rękawiczkami. Ze spacerów wracamy zawsze z zaróżowionymi polikami i nosami:-)
No, to na dzisiaj chyba tyle.
Do następnego:-)